79 lat temu trwało Powstanie Warszawskie - jedno z najważniejszych dla Polaków doświadczeń historycznych. Wybuchło 1 sierpnia 1944 r. Przez 63 dni powstańcy prowadzili walkę, której celem była niepodległa Polska, wolna od niemieckiej i radzieckiej okupacji. W czasie walk zginęło ponad 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej wyniosły około 150 tys. zabitych. Około pół mln warszawiaków w październiku 1944 r. wypędzono z miasta, wielu z nich trafiło do obozów i niemieckiej niewoli. Równie okrutnie okupant potraktował stolicę – burzono i palono ocalałe budynki. W ciągu 3 miesięcy wielkie, liczące prawie milion mieszkańców, miasto zamieniło się w gruzowisko. Polakom nakazano milczenie o Powstaniu i jego żołnierzach.

Ale wbrew życzeniom polityków, dzieje bohaterskiego miasta i jego POWSTAŃCÓW potoczyły się inaczej. Pamięć przetrwała. Przetrwał też podziw dla ofiary uczestników walk, ich heroizmu i miłości do swego miasta i Ojczyzny. Od 1994 roku systematycznie każdego 1 sierpnia spotykają się na warszawskich Powązkach przy mogiłach POWSTAŃCÓW ich towarzysze broni. Rokrocznie w rocznicę wybuchu Powstania o godz. 17.00 w stolicy wyją syreny, na minutę zatrzymuje się ruch uliczny, a wieczorem warszawiacy i przyjezdni w uroczystej specjalnej scenerii śpiewają pieśni i piosenki powstańcze. Słychać „Pałacyk Michla”, ”Warszawskie dzieci”, ”Hej, chłopcy, bagnet na broń”. Organizowane są liczne wydarzenia online, które upamiętniają heroizm polskiej stolicy.